çok severim ben, kar yağsın, her yer bembeyaz olsun..
Kayseri'ye gittiğimde kar yağıyor diye çok sevinmiştim. bir de haftasonu kartepe kaçamağı planlıyorduk ama olmadı. neyse yağdı sonunda, hem de bu havada her gün görüşmem varken.. sürekli sokaklardaydım, olsun doydum kar'a. tek sorun akan makyajımdı, görüşmeye gittiğim şirkette üst kata patronun yanına çıkarken aynaya şöyle bir göz atmasam adam ne yapacakgtı acaba ? görüntü aynen şuydu : üst kirpiklerimin izi gözaltımda çıkmıştı çizgi çizgi. hemen sildim öyle çıktım ama gerçekten çok komikti görüntü..
iş güç çok şu sıralar. iyi ki de çok, gündüz kafam dağılıyor.
çok üzülüyorum çok.. bi de biliyorum ki o da çok üzülüyor. yazık gerçekten ona, bana, ikimize.. buraya da böyle yazmak istemiyorum ama ben onu çok seviyorum. zaten artık bu bloga bu yaşadıklarımı yazmak istemiyorum. ne yaşıyorsak her şey burada. ama bi yandan bu hissettiklerim de kalsın istiyorum. neyse benim de ne istediğim belli değil.
ne tuhaf değil mi ? o da seviyor, ben de seviyorum. ama bir konuda fikir ayrılığına düştük diye böyle oluyoruz. hele de evlilik arifesinde tüm sorunlar dünyanın en büyük sorunları gibi görünüyormuş, çözülemeyecek gibi geliyormuş. çözemedik biz de, koptuk. aslında bu durum bize belki de mesaj, evlendikten sonra aynı ev içinde yaşarken çözemediğimizde ne olacak ?
amaann bıktık senin şu gelgitlerinden dedirtiyorum di mi ?
napiim seviyorum ben onu :( bi de sağlıklı düşünemiyorum sanırım.
ve bu kadar kolay bitmesini hazmedemiyorum. nasıl olsa bloglara girilemiyor, zaten uzun zaman önce bıraktı blogumu okumayı, görmez diye yazıyorum.
çok üzgünüm çooookkk, evlilik hayalleri kuruyordum ben
her şey olacağına varırmış, kısmetmiş..
öğrendim..
bi tatile ihtiyacım var galiba benim, böyle 2 günlüğüne bile olsa, kimsenin yanımda olmadığı bi tatil..
kar diyodum ben, konu gene dönüp dolaşıp nereye geliyor. hafta sonundan sonra bahar geliyormuş, niye bilmiyorum ama istemiyorum ben bahar gelsin, yaz gelsin.. kalsın biraz daha böyle, hatta mümkünse kar olsun, örtsün her şeyin üstünü..