yeni kayıt diyorum ama...

yeni pek bir şey yok

dertler, sıkıntılar bi dünya.. Allah sağlık versin de gerisi kolay..

ben bi tuhafım ama, içimde o kıymık batığı, gitmek bilmiyor, onu oradan alması gerekenlerde tık yok.. kendi kendime debeleniyorum

niye ?

doğru bildiğimden şaşmadığım için..

inat diyorlar bana, bunun inatla ne alakası var ? sadece gurur diyorum ben adına, gurur meselesi yaptım. bu konuda yanımda durmayanlara söyleyecek sözüm yok. çok şükür en büyük destekçim annem, o beni o kadar iyi anlıyor ki. 

her koyun kendi bacağından asılır, benim bir cezam varsa çekerim, bu herkes için geçerli değil mi zaten ?

istediğim şey çok açık ve net. üstelik tuhaf bir istek değil.olması gereken zaten.. ama herkesin derdi bencillik.

yapacak bir şey yok, beni seven yanımda olur. ben bu davadan vazgeçmeyeceğim. hiç bu kadar gururumun incindiğini hatırlamıyorum, daha doğrusu bu kadar büyük hakaret... bunu anlamayan, türlü sebeplerle anlamak istemeyenler daha çok canımı acıtıyorlar.. ben mutlu olmalıyım, önceliğim bu. ben nasıl en yakınlarım mutlu olsun diye çabalıyorsam, artık aynı şeyi onlardan da bekleyeceğim.

herkes haddini bilecek !

ne kadar tanıdık değil mi bu söz sevgili Fenerbahçeliler ?

:)

gerçekten artık yapacak birşey yok, kendimi üzmekten vazgeçiyorum acilen. 

bi giriliyo bi girilmiyo buralara da, yazasım yok. tadım yok tuzum yok. işe verdim kendimi..

hayat devam ediyor ve ben iyi olmak zorundayım, daha yapacağım çok şey var..

fotoğraf hafta sonundan, dedemin bahçesinden.. dedecim rahatsızlandı korkutt bizi. blackberry güzel çekmiyo artık, gene de beğendim çiçek, böcek, aydınlık görmek istiyor ruhum herhalde..

gene gelicem blog, sen benim içimi döktüğüm yersin. unutmayayım diye yazdığım yer. ne dersin çok değil 3-5 yıl sonra okuyup güler miyim bu yazdıklarıma yeni hayatımda ?

önemli birşey yok, ay gene mi demeyin, içim sıkıldı yazdım öyle...

ben bıktım kendimden okuyanlara sabır valla :)