her ay 1 yazı olacak yakında...

böyle devam edersem...

işten kafamı kaldırsam ya biraz :( 

ama olsun ekip büyüdü şimdi. çok sevdim ben çalışma arkadaşlarımı :) pek tatlı tesadüfler yaşıyoruz, neredeenn nereye diyoruz :)

neyse..

hayatımda değişiklikler var mı?

olmaz mı...

çookk büyük bir değişim yaşadım. evlilik hazırlıkları yaptığım ilişkim pat diye koptu, bitti.. zor mu ? hem de nasıl...

bu süreçte yaptığım en akıllıca şey terapiye gitmek olmuş. Hatta daha erken gitseydim/gitseydik belki de böyle olmayacaktık. kısmet.. hafif de olsa antidepresan ilaç kullanıyorum ve kendimi çok iyi hissediyorum. bi dostumun dediği gibi baş ağrısı çekerken aldığın ağrı kesici kadar normal artık. doğru doktor ve doğru ilaçla ama...

anne ve babamla yaşadığım ev Büyükçekmece'de, iş ise Altunizade'de.. tam bir işkence. her sabah 2 saat her akşam 2... şimdi Teşvikiye'de kalıyorum belirli günlerde. galiba iyi olmamdaki etkenlerden birisi de bu. sanırım insan yalnız kalmak istiyor bi süre.kendi başına, yalnız, hiç konuşmadan...

Ama ana kucağından uzun süreli ayrılmak bana göre değil, özleyi gidiyorum gene :)

kısacası kendimi işe verdim :) iş çok şükür iyi gidiyor. iş iyi olunca ben daha iyi oluyorum. hatta geçenlerde milliyet gazetesi ekonomi sayfasında haberimiz çıktı.. pek ciddi oldum bu günlerde :)

çok seviyorum burayı, yazdım ya iki cümle seviniyorum :)

biraz da okuyayım şimdi...