güzelim, güzelsin, güzeliz....

Çok şükür, bin şükür...

Kendimi ailelerinden biri gibi gördüğüm, benim de ailem olan birileri var.

Burayı da okudukları için ne yazsam, nasıl yazsam :)

Geçen gün Lale'nin anneannesi ve teyzesi geldi benim fahri memleketim Akçay'dan... Daha önceki ziyaretimde tanışmıştık zaten, çok sevdim onları, onlar da beni... Biz gitmeden gel mutlaka, uzun uzun oturalım dediler, gittim.. Hem de anneannenin meşhur köftesini yemeye :) et yemeyen ben 8 tane köfte yedim annem duymasın, evde pazarlık yaparız da, ben derim 3 yiyeceğim o hayır 4 der...

Ege mutfağı hakim elbette evlerinde, köfteleri çekmeyi unutmuşum, bir de garip olabiliyor ben böyle zırt pırt fotoğraf çekince, gerçi alışmışlardır artık:) O köftenin sırrı ne bilmiyorum ama içinde az kıyma var ve dışı çıtır çıtır içi yumuşacık... Bayıldım...

Bir de yemekten ziyade o kadar tatlı sohbetleri var ki, o kadar görmüş geçirmiş insanlar ki... Konuştukları her cümleden öğrendiğim 1 kelime kar bana... Mesela Nilüfer teyze o zor zamanlarımda ne kadar akıl verdi bana, annem üzülmesin diye anneme anlatamadığım şeyleri hep ona anlattım, zır zır ağladım karşısında bir annenin verebileceği desteğin aynısını verdi bana :) Tam atlattım geçti derken, o düğün günü saçma sapan şeyler yapacakken gene nasıl güzel ikna etti beni, kendimi kaybetmeme müsade etmedi, ne büyük iyilikti o bana şimdi anlıyorum...

Çookk keyifli bir akşam geçirdik, kahve falımda o kadar da güzel şeyler çıktı :) bakalım gerçekleşecek mi ?

Son zamanlarda çok iyi ki der oldum ama bir şans iyi ki Lale çıkmış karşıma :)

Kısacası etrafımdaki bu güzel insanlar için heepp şükrediyorum..

Biliyorum burayı okuyorsun Nilüfer teyze, ben seni, Lale'yi, en sevdiğim kardeşim Musum'u çok ama çok seviyorum, hep hayatımda olun olur mu ?
:)