vee ayağımı çatlattım..

neredeyse 1,5 yıldır aralıksız, nefes almadan koştur koştur çalışıyorum..

o kadar yoruldum ki galiba vücudum beni taşıyamaz hale geldi, yoksa aldığım kilolarla hiiç ilgisi yok :)

1 yahu sadece 1 basamaktan inerken önce sol ayağımı attım, sonra sağ.. sağ ayağım çukura gelmiş, burkuldu.. o an çok acıdı, allahtan annem yanımaydı, eve dönüyorduk birlikte.. sonra taksiye bindik, ve ben üstüne basıp yürüdüm.. ne buz koyabildim ne bir şey..

Eve gelirken yoldan babamı aradık, hastaneye gidelim diye. Gittik, röntgen çekildi, incinmiş 2 gün üstüne basma dedi doktor, iyi bari dedik..

o akşam şişti,morardı, başına ne gelebilecekse geldi sevgili ayağımın..bu arada bu olay çarşamba gecesi oluyor. sabah kalktık ayağım şiş, geçer herhalde normal dedik, oldu Cuma, morarmaya başladı ayağım, yok dedik bunda bir gariplik var, gittik başka doktora, aynı röntgeni eline alır almaz hem çatlak hem kırık tebrikler dedi adam. Biz annemle birbirimize bakakaldık. Tamam hafif, öyle çok büyük bir kırık değil ama alçıya alacağız dedi. 

Ben ama benim ağrım yok,ne alçısı bik bik bik derken adam ayağıma bir bastırdı (ben söylemeden çatlayan yeri de bilerek) attığım çığlıkla cümlem yarım kaldı. Adam 3 hafta alçıda kalacak diyor, ben 15 gün sonra çıkarırız di mi diyorum, dr gözlüklerinin üstünden bakıp 3 hafta diye tekrarlıyor :)

annem de beni doktora şikayet ediyor, işe gidecek doktor bey o yüzden böyle yapıyor diyo :) 1 hafta hiç basma, sonra değnekle gidebilirsin ama aşağı sarkıtma dedi, hoş şimdi de sarkıtmamam gerekiyor..

bu arada acildeki doktorda pek yakışıklıydı bee :)

geçmiş olsun diye arayan herkesin tek söylediği şey "bahaneyle dinlenirsin bari biraz" :))

farketmedi ki, gene çalışıyorum ama, bilgisayarım kucağımda..

Buna da şükür diyorum, Allah beterinden korusun ama zormuş :(

yürüyememek,o alçının ağırlığı, sol bacağın çektiği bütün vücudun yükü :)

Allah kimsenin başına vermesin, kıymetini bileceğim sağlığımın...

bu arada 1 yıl sonra konuşmaya başladık :(