sevgilim bugün..

diğer sevgilisinin peşinde..
Manisa yollarında...

Hani bahsetmiştim ya 2 Şubat'tan, ilişkimizin başladığını hissettiğimiz günden, tam 12 gün sonra Kadıköy'de maç vardı yine, ilk zamanlarda kimse bilmiyordu, o gün ne yanıma geldi, ne konuştu, ne de bu özel günden bahsetti,
o gün Allah Allah kendi kendime gelin güvey mi oluyorum ben dememe sebep olsa da sonradan özel diye adlandırılan hiçbir günü kutlamadığını öğrenecektim...

kendi doğum günü dahil hiç bir özel günü kutlamıyor, hediye olayına gelince, bir sebep olmaksızın bana sürpriz hediye aldığı o kadar çok olmuştur ki, haliyle ben de yok sevgililer günü yok tanışma yıldönümümüz gibi saçma sapan beklentiler içinde olmuyorum.

sevgililer gününün anlamını yitirdiği ticari bir olaya döndüğünü düşünmekle beraber iyimser olarak baktığımda bir çok insan için "sebep" olduğunu düşünüyorum. Şöyle ki; babam anlatır bize yeni kıyafet alınması için bayramları beklemek zorundaydık der, aşkını sevgisini bir türlü ifade edemeyen biri bu gün elinde kalpli bir hediye ile gidip her şeyi itiraf edebilir :) ya da gerçekten maddi durumu zamansız hediye almaya müsait olmayanlar bu gün ufak bir hediye ile içlerini rahatlatabilir, yılda 1 kez bile olsa aldım bir hediye diyebilir. Mücevher alımına gelecek olursak, tektaş satışları patlıyor 14 Şubat öncesinde, neden ? çünkü evlenme teklif ediyorlar, nasıl olsa alınacak bu tektaş, nişanda, düğünde, artık olmazsa olmaz oldu.. bari bugün alınsın hem özel olur, hem teklifi kurtarır, hem de taşının büyüklüğüne küçüklüğüne bakılmaz evlilik teklifi heyecanıyla :)
bunca yıldır yaptığım ve şahit olduğum satışlardan biliyorum :)

kısacası biz bu günü kutlamıyoruz, ama kutlayanı da eleştirmiyoruz, vardır bi sebebi diyoruz..

zaten sevgilim de diğer sevgilisine gitti, sabahın 6'sında yollara düştü, Manisa'ya gidiyor, Fenerbahçe maçına...

yine Fenerbahçe tribünlerinin sözü ile bitireyim yazımı, çok gülmüştüm duyunca :)

"Sevgililer günü hayal ürünüdür, bizim yerimiz Fener tribünüdür"