bayram dediğin

sevdiklerinle, upuzuunn sofralarda, kahkaha ile 30 kişiyi bulan masalarda yenen yemektir bana göre...

dedemin vefatından sonra ailenin en büyüğü babam, her bayram (3. bayram oldu bu, zaman ne çabuk geçiyor) arefe gününden gitti dedemin evine.. artık o evde tek başına yaşayan halamı yalnız bırakmadı annemle babam. bayram sabahı herkes toplanarak kahvaltı ettik. Ama asıl güzel olan damat, gelin herkesin yetiştiği akşam yemekleri idi. Köy yerinde, bahçede, ağaçların altında, püfür püfür esen açık havada yenen yemek ayrı güzeldi..

Arefe akşamı klasik olduğu üzere çiğbörek yapıldı. 200'e yakınmış, ben artık saymadım :)

Servis mi yapayım, yemek mi yiyeyim, fotoğraf mı çekeyim derken sofrayı çekmeyi unutmuşum.. en son mutfaktan masalara servis yapmaya başladım e anne ve hala pes dedim.. 5 yıldızlı otelin mutfağı gibi çeşit çeşit mezeler vardı. ben de onları çektim :)

hihih, sol alt köşedeki soğansız salata benim, ayrıkotu diyo annem bana :) o kadar karmaşada bana ayrı salata yapıyorlar canım ailem..

güzel bir bayram daha bitti...

Allah daha nicelerini göstersin hepimize..