Anneliği çok sevdim ben

Hala bu benim mi diye bakıyorum Derin'e :)

İdrak etmek çok zor.

ya da ben duygusuzum bilmiyorum :) hani o müthiş emzirme anı var ya bende olmadı mesela, hatta narkozun etkisi geçmemişti ben hatırlamıyorum bile ilk emzirmeyi :)

hadi kendime geldim yine ekstra bir şey hissetmedim. 

sıfır hissiyat değilim tabi. Bazen insan sevmekten aklını yitirir mi diye soruyorum. öpüyorum yetmiyor, mıncıklıyorum doymuyorum. nasıl olacak bilmem..

bildiğim tek şey var Rabbim isteyen herkese versin.

dostum düşmanım herkes için dua ediyorum. herkesin bir bebeği olsun. 

bu fotoğrafları da 5 dklık Modanisa ziyaretinde Derya çekti. İyi ki çekmişiz. minnacıkmış :) Ocak ayıydı galiba, derin 5 aylık :)

Bu güne kadar bir sürü sıfatım, unvanım oldu benim. Kendimi çook iyi hissettiğim, gururlandığım bir sürü duygu. Ama içlerinde en çok anneliği sevdim. 1 yılı geçti işe dönmedim, belli olmuyor mu :)