çoook uzaklardan gelen mektuplar..

Daha önce bahsetmiştim, benim çok yeğenim var :)
.
Hilal sürekli dibimde zaten.. Çoğu zaman Tuana da bizimle.. Yağmur bu listeye yeni eklendi.. Yağmur teyzemin kızının kızı, kuzenimin kızı yani.. İlköğretim 1. sınıfa gidiyor, onunla da vakit geçiriyorum ama daha çok annesi yanımızdayken. Tek başımıza pek bi aktivite yapmadık..
.
Hani annemin çok misafir ağırladığı gün var ya, o gün Hilal ve Yağmur’da geldi.. İyi anlaştılar, hatta klasiktir akşam ayrılmak istemediler birbirlerinden :)
.
O gün oynadıkları oyunların yanı sıra ortak bir noktaları daha vardı. Selda öğretmenlerinin ve onun öğrencilerinin gönderdiği mektuplar.. Haberleri vardı ve büyük bir merakla bekliyorlardı. Hilal ilköğretim 2. sınıfa gidiyor, Yağmur 1.. Tuana’ya sorduğumda annesi, ilgisiz olduğunu ve cevap yazmazsa bekleyen çocukları hayal kırıklığına uğratmak istemediğini söyledi, peki dedim. Ama diğer 2 cadı merakla bekliyordu.
.
Gelmiş geçen gün mektupları, sayıca da epey fazlaymış. Nasıl sevinmişler anlatamam, birbirlerinin sözünü kese kese anlatıyorlardı bana :) Zarfların içinden çıkan hediyelere de bayılmışlar, çocuk işte o kadar kolay ki onları mutlu etmek.. Ne planlar yapmışlar aralarında, İstanbul’u görmediğini yazanlara acaba İstanbul kartpostalı mı göndersek ? Peki biz onlara nasıl kitap yollasak ? Yağmur onlar 3. snıııfff üüüçççç diye bastıra bastıra söylüyor Hilal. Ne kitabı olacakmış en iyisi yaz tatilinde çözmesi için test kitabıymış. O kadar komikler ki, benden yardımcı olmamı istediler bi de :) bizim daha önce gittiğimiz bir kırtasiye dünyası varmış, orada renk renk kalemler, defterler, kitaplar sınırsız çeşit varmış bi baksak ne güzel olurmuş J tamam dedim gideriz ama siz önce cevaplarınızı yazın, her gün 1-2 tanesine cevap yazacaklarmış, bakalım okullar kapanmadan yetiştirelim diyorlar.. çok sayıda mektup gelmiş çünkü her birine, hatta Yağmur öğretmenine göstermiş çocuk bir heves, oralı bile olmamış öğretmeni. Halbuki sınıftaki her çocukla mektuplaşma sağlasa ya… Hilal’in bir yorumu nasıl şaşırttı beni, diyor ki bilmiş bilmiş “abla ! belki ben mektup arkadaşlarımla büyüyünce de yazmaya devam edebilirim, mesela 18 yaşına gelsek bile” ay dedim keşke :) inşallah yazarsın..
.
Selda öğretmenlerine de yazacaklarmış, o onlara yazmış :)
Ya gerçekten o kadar açık, o kadar saf dünyaları var ki, biz onların hep yaptığını sesli düşünüyorum dediğimizde yapıyoruz…
.

İşte benim kızlarım :)
.

Bu arada sana gerçekten çok teşekkür ederiz Selda Öğretmenim, bitanesin, çok iyisin..

Öğrencilerin ileride anlayacaklar ne kadar şanslı olduklarını..

Bin teşekkür tekrar, kendi öğrencilerine değil bizim buralara da yetiştiğin için…