hafta biterken...

yoğun bir hafta daha bitiyor..
yoruldum mu ?
evet
ama olsun her yeni bir şey öğrendiğim gün yorulayım, razıyım ben

çekimler, eğitimler, sürprizler hepsi hepsi olsun

sevgili yine pat diye karşıma çıksın hiç olmadık yerde :) yüreğim hoplasın benim
1,5 gün içinde onu 3 kere görmek bünyeme tuhaf bir etki yapıyo ama olsun :) alışık değilim de...

başka bir yazımda bahsettiğim sevgilimin doğru zaman doğru insan ısrarının ne kadar doğru olduğunu gördüm bu hafta, (hep mi haklı çıkacak yaa) bir arkadaşıyla daha tanıştım, hakkında düşündüklerimi tamamen değiştiren bir arkadaşıyla, sevdim...

annecim bir ev kazası geçirdi bu hafta :( o marifetli ellerine nazar değdi, yıkarken kırılan bir bardak elini çok kötü kesti, gece saat 23:00'te hastane koridorlarındaydık :( çok korktuk kanı durduramayınca, dikiş atılması gereken ama sonrasında hareketi kısıtlayacak bir yerdeydi yara, beceriksiz, eli değil ağzı çalışan ve beni boş yere panik yapmakla suçlayan yurdum hemşiresinin yaptığı pansuman hastane çıkış kapısı + 5 adım dayandı, 6. adımda şakır şakır akan kanlar, söylemeye gerek var mı delirtti beni, gecenin 12 sinde ses performansım süper, hastaneye girip duygusuzluğu, hissizliğini, yitirdiği acı, acıma duygularını hatırlattığım hemşire sonrasında harika bir pansuman yaptı, ben bağırmadan yapsana be güzelim şunu, anneciğimi de üzme, kadın acısını bıraktı beni sakinleştirmeye çalıştı...

bu akşam kurabiye yapacağım, yarın akşam doğum gününü kutlayacağımız Kerem'e, liseden beri hiç kopmadığım arkadaşım Yasemin'in oğlu Kerem'e, 1. yaş günü, ne çabuk büyüdü...

blogumu keşfeden bir dostumun bana, değişimime dair yaptığı yorumlarla nokta koyuyorum haftaya
neler dedi başka bir postumda yazacağım...