oyuncaklar...

Günlerdir yazmaya çalıştım aslında ama, bağlantılar sayesinde pek mümkün olmadı…

Sevgili Emine’nin bahsettiği ve sevgili Elçin’in hadi diye herkesi deyim yerindeyse dürtüklediği bir şey oldu, detaylar kızların bloglarında, bi daha bi daha yazmayayım ama bu desteğe ben de kayıtsız kalamadım, aslında kararsızım yazsam mı yazmasam mı diye ama yayınlamam eleştiri yorumlarını, yazıyorum :)

Hani ben Lösev’den bahsettim ya bu yazımda, ona bazı yorumlar geldi hem yapılan iyilik söylenmez diyorsun hem de yazıyorsun, sizin ki de blog yazıyla dolsun çabası diye… Çok üzülmedim aslında, çünkü benim buraya yazmamdaki tek amacım hakkımda da belirttiğim gibi “Yaşadıklarımı, duygularımı, düşüncelerimi, hissettiklerimi bir yere not edeyim dedim, buradayım” bu kadar, ne moda bloguyum ne mesleki yazılar içeren bir blogum. Neyse takılmadım diyorum ama bundan sonra dikkatli olurum dedim kendi kendime..

Bu hastanedeki yavrulara da oyuncak gönderdik, gönderdik diyorum çünkü oyuncaklar Pınar'ın, kolileyen annem, arada da ben :) Pınar’ın kolilerce oyuncağı var evde, hani şu kepçe ile peluş oyuncaklar kazanılan makineler var ya onlardan kazandığı, annem delirmişti nereye koyacağım ben bunları diye, bu da üşenmeyip hepsini şeffaf poşetlere koyup kolilemişti. ben evde bahsedince annem hemen atladı bu fikre hadi pınara sor gönderelim dedi, Pınar da ok deyince gönderdik hepsini İzmir’e. Doktordan da onay aldıktan sonra ama, tüylü oyuncaklar tedavi süresince belki yasaktır dedik ama değilmiş. Fotoğraf çekmeyi çok isterdim ama dedim ya yazmaya bile çekiniyorum o yüzden fotoğraf falan çekmedim…

Ulaşıp ulaşmadığını da bilmiyorum henüz..

Ama yine de böyle birşey yaptığımız için çok mutluyduk, o dediğim hafifliği hissettim yine :)

Sebep olduğun için teşekkürler Emine...