23 Ağustos 2010 Pazartesi

eskileri...

özlüyorum bazen
eskiden hayatımda olup şimdi olmayanları
yaşayıp eskittiğimiz ve tekrarlamadığımız duyguları
özlüyorum...

o zamana gitsem, o anı şimdiki ben ile yaşasam
çok farklı olur muydu ?
yarım kalmış birçok şey tamamlanır mıydı ?

bilmiyorum, sadece özlediğimi farkettim bugün..

bi arkadaşım yazmış geçenlerde, benim şizofrenik bir ikinci hayatım var, gözlerimi kapattığımda başlıyor diye, bazen bana da oluyor, gece yatınca yatağıma dalıyorum o hayallere, sonra kendimi o hayalin içine atıveriyorum, iyi geliyor bünyeye, hele de kafam karışık ve bir şeye üzüldüysem.. yaşadığım o anı, sıkıntıyı unutuyorum, hatta iyi bile oluyor sakinleşiyorum...

tırlatmam di mi ?

7 yorum:

Unknown dedi ki...

Mesela,ben üniversite hayatımı yeniden yaşamak isterdim.Arkadaş seçimlerimin ne kadar yanlış olduğunu şimdi şimdi görüyüorum.
Mesela Lise 2-3 hiç yaşnmamış olsun istiyorum.
Lİste uzuyor bazen.
Geçen geçiyor,önemli olan geleceğe bakmak diyor,kendimi avutuyorum..

Unknown dedi ki...

İnsan hayatında bazen bu gidip gelmeler o kadar acı veriyor ki,bir zaman sonra gitmemeye başlıyorsunuz.
Sanırım insanın bunaldığı zamanlara denk geliyor çoğunlukla.Ama zamanla başetmeyi öğreniyorsunuz..
Evet geri dönülse belki daha farklı yaşanırdı hayat......

tuku dedi ki...

Kuruntular olmadan olurmu bazen keyifli kafayı dagıtıyor bazen kurt gibi kemiriyor dengeyi iyi ayarlamalı

NiLaY dedi ki...

eskiye dönmek deyince 17 yaşına gitmek istedim.. 18 olup reşit olup, o hayatınla ilgili tüm kararları kendin vermen gerektiğinin söylendiği yaştan öncesine, çocuksu özgürlüğe :)

sedaca dedi ki...

Pınarcım, ne kadar çok şeyi yarım bırakmışız değil mi ? peki sence ders alıyor muyuz bundan ? hiç sanmam.. en iyisi boşvermek , dediğin gibi geleceğe bakmak, günü yaşa :)

Neşecim, çok haklısın, hep olumsuz dönemlerde keşke deriz, geçmişi düşünürüz di mi ?

tukucum, denge mi ? ben mi ? :)) pek mümkün gelmedi, sinir derecede iyimserim bazen, görmüyorum görmek istemiyorum olmsuzlukları, sonra pat diye bir çıkıveriyor karşıma...

Nilaycım, o bahsettiğin yaşlarım o kadar güzeldi ki anlatamam :) bi de dediğin gibi benliğini bulma karmaşasında şaşkın şaşkın büyüyorduk :) her gün rüzgar nereden eserse :)

Rumeysa dedi ki...

bugün nolduysa yeni baştan okudum blogu,sondan buraya kadar geldim..

okudum,okudum..
ve burda dayanamadım patladım işte,yazıyorum.:)
ben de bir şizofrenim sanırım. ben de öyle dalıyorum arada hayallere,çıkmıyorum,çıkmak istemiyorum. aslında çok realist bilir yakınlarım beni oysa.
ve biliyor musun? ben de çok özlüyorum,yenileyemediğim duyguları..

sedaca dedi ki...

Rumeysacım sanırım bu durum herkeste var, belki de çoğunun farkında olmadığı...
baştan sona okumana şaşırdım :) ne acemi di mi ilk yazılarım :))

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...