cumartesi gecesi

daha önce bahsetmiştim, sevgilinin bir arkadaşı ve onun kız arkadaşıyla yemeğe gitmiştik
çok sevmiştim onları, böyle çiftler olarak bişeyler yapmayı sevgili pek sevmiyor, ama bu dörtlüye asla itiraz emiyor, hatta hoşuna bile gidiyor diyebilirim
onlar da başlarda bizim gibi ilişkilerin gizlemişler herkesten, o nedenle isimlerini yazmayacağım, hala bilmeyenler vardır diye..

cumartesi günü yemeğe gidelim hadi kızlar siz seçin dediler, peki dedik, bir sürü mekan geldi aklımıza ama bir türlü karar vermedik, neyse sonra bir yer seçtik bu sefer onlar yok olmaz dedi, tamam dedik bi buluşalım İstanbul büyük elbet buluruz bir yer..

ben müşterim yüzünden işten biraz geç çıktıktan sonra sevgiliye gittim, aslında planlarımda beşiktaş pazarına uğramak vardı (sevgilinin evine çok yakın) zor geldi, neyse sevgilinin odasını düzenledik, kurulması 6 ayı bulan dolabın kapaklarının kulpları takılmamıştı, neyse onları taktı, hala tek kapısının takılmadığına değinmiyorum bile :) o oflaya poflaya bunları yaparken fotoğraf çekiyorum diye bana da söylendi :)

neyse arkadaşlar geldi çıktık, ortaköye gitmeye karar verdik, mantı yemeye, mantıyı sadece biz hanımlar yedik, onların yediklerine çiğbörek ve zeytinyağlı yaprak sarma da eklendi, hatta öyle paylaşımcılar ki son kalan sarmayı böyle pay ettiler :)


çok güldüm hallerine, ben ısmarlayayım ehliyetimi (aldım artık elimde) ıslatalım dediysem de kabul etmediler.. çiğbörekler kocaman, mantı ise çok lezzetliydi..

havanın soğuk olmasına aldırmadan deniz kenarında bir yere oturduk, ısınmak için kaç tane çay içtiğimizi bilmiyorum, enginin çabasıyla tam kenarda oturduk, dalgalar gelince endişe etsekte manzara şahaneydi, garsonların getirdiği polar şal ile rahatladık :) muhabbet yine inanılmaz güzeldi, o kadar çok güldüm ki, üstümde olan "maç olmayan pazar günü" planladıklarımı yapamamanın verdiği sıkıntı, stress gitti, ama beyler söz verdiler bi aksilik olmazsa pazar günü piknik yapacağız, bu öneriye ilk benim evet dediğimi söylemeye gerek var mı ?

hafta içi çok sık görüşemiyoruz sevgiliyle, haliyle ben de hafta sonu özellikle de pazar günlerimi onunla geçirmek istiyorum. rahat rahat, sabahtan akşama kadar..

elimden fotoğraf makinesi düşmedi yine :) sevgiliyle fotoğraf çektirmek ona işkence gibi oldu ama, n'apalım :) fotoğraflar çekilirken çocuk gibi herkes birbirini güldürdüğü için adım adım koyuyorum halimizi :)

kriz geliyo bazen, bi de ben bu makinenin gece modunu, ışık modunu bir ayarlayabilsem ne iyi olacak :)

nihayet düzgün bir fotoğraf elde edebildik

bişey unutmuşum, burada gülmemizin bir sebebi de şu olabilir, evlenme lafı geçmeden ! çocuk isimleri hakkında konuşuyorduk, sevgili isim öneriyorum Fatih Sultan Mehmet dedi, ben de tamam doğururum ben sana 2 erkek 1 kız, sırayla birinin Fatih birinin Sultan diğerinin de Mehmet koyarız isimlerini dedim, o hariç herkes çok güldü :)) ki biliyo ben çok ciddiydim çocuk sayısı konusunda :) istiyorum tabi bilip bilmeden...

her şey iyi güzel de benim Büyükçekmece'de oturmam ve beni eve bırakmak gecenin işkence kısmı, saat 1:00 gibi evdeydim, sağ olsunlar getirdiler, ama ben her defasında mahcup oluyorum

şimdi piknik organizasyonunun iptal olmaması için dua etmem lazım, hava da güzel olur umarım, çünkü daha geçen gün, ya temiz hava alsak böyle ağaç koksa bi yerlere gitsek demiştim iyi oldu bu plan :)

vee bir sürü planım var süs püs için :) sevgili ibek'te görüp bayıldığım tabaklardan almak gibi mesela :)

hadi pazar gelsin desem saçmalamış olur muyum :)