korkular

korkular
korkular
korkularım...

2 gündür tek düşündüğüm şey birilerini, bişeyleri, sahip olduğum şeyleri kaybetme korkusu..
neye dayanabilirim acaba ?
nereye kadar dayanabilirim ?
kaldırabilir miyim ?

28 Ekim gecesi aldığım bir haber dur biraz dedi bana
sarstı
böyle hani şoka giren insanı sarsarlar ya biraz hırpalanır, aynen öyle

önce sordu;
sağlığın yerinde mi ?
ailen sağ ve sağlıklı yanında mı ?
sıcacık bir yuvan var mı ?
annen baban her konuda sana destek ve yanında mı ?
etrafındakilerin senden tek istediği mutluluğun mu ?

o halde
daha ne istiyorsun dedi o haber

bi de sordu;
niye kendine mutsuz olacak şeyler yaratıyorsun

ardından ekledi;
bak daha büyük sorunlar var, daha büyük üzüntüler
senin desteğine, vereceğin birazcık umuda ihtiyacı olanlar var
ne yapabilirim diye düşün, daha başka neler yapabilirim, elimden neler gelir
araştır biraz, soruştur, oturup bekleme, dua et, moral ver, GÜLÜMSE, samimi ol, bişeyler yap işte, orada hasta olan senin kuzenin, canın..

öyle küçük kaygılarla, önemsiz detaylarla yaşama, daha büyük kayıplar var, daha büyük korkular...

şükret bugününe
dua et
sadece inanarak dua et
herşey iyi olacak
herkes çok iyi olacak
yeter ki dua et