10 Kasım 2008 Pazartesi

babamdan...

Akşam maç sırasında yattığım koltuktan kalkmadım, tuvalete gidicem ya gol yersek diyorum, elimde Ayşe Arman'ın eski kitabı, onu elimden bırakamıyorum ya bırakınca gol olursa, ay bıktım ben bu totem işinden

neyse çok şükür istediğimiz (ama beklemediğimiz) gibi bitti maç :)

maç özetini izlerken Ayşe Arman'ın 2. kitabında (3 tanesi 10 ytl idi aldım) babasıyla yapmış olduğu röportajı gördüm. Aynı soruları sormaya karar verdim.

- Baba sana birkaç soru sorcam, dedim

- dur bi dakka endirekt serbest vuruş diyo hakemin eli havadaymış, dedi

hiç duymamışım gibi "başlıyorum" dedim :) eminim annem babama o sırada birşey sorsa ona kızardı :)

SÇ- Dedemin sana verdiği en nemli öğüt (şaşkın şaşkın baktı, kısaca yanıtladı)
EÇ- Dedene hep ben öğüt verdim (kıkırdadım burada, enteresan bir röportaj olacak dedim belli)

SÇ- Küçükken ne olmak isterdin (delirdi bu kız herhalde bakışını gördüm, baktı ki başından atamıyo cevap verdi ama göz tvde)
EÇ- Şoför, arabalar tek tutkumdu

SÇ- İlk arabanı hatırlıyor musun
EÇ- Direksiyonunu yardım olmaksızın çeviremediğim, pedallarına bacaklarımın yetişmediği Praga marka kamyon

SÇ- Hayatın gerçeklerini nasıl öğrendin
EÇ- Çalışarak, çok çalıştım, 1962 yılından beri yani 12 yaşımdan beri çalışarak, hiç dinlenmeden gece gündüz çalışarak öğrendim (gözlerim doldu ama Deivid'in yengeç dansını gördüm gülmeye başladım, koca popolu Deivid çok komiksin)

SÇ- En büyük pişmanlığın
EÇ- Çookkk

SÇ- insanın çocuklarının kocaman olduğunu farketmesi nasıl birşey
EÇ- çocuklarının kocaman olduğunu kabul etmiyor ki insan, hep küçük kaldıklarını zannediyorsun, ta ki Pınar'ın nikahına kadar, bu kara kızım ne zaman büyüdü de gelinlik giydi dedim o gün (yine gözlerim doldu)

SÇ- Sence ben mutlu olmaya mı başarılı olmaya mı uğraşmalıyım
EÇ- Mutlu ve sağlıklı ol, daha önemli hiç birşey yok hayatta

SÇ- Ne olmammı isterdin
EÇ- Sadece okumanı istedim, üniversite diploman en mutlu olduğum anlardan biriydi, sen zaten doğru mesleği seçerdin

SÇ- Çocukluğunda karakterime dair hatırladığın en bariz şey
EÇ- çok sakindin (hııım ermanla şansalın kravatları çok güzelmiş, ama geç kaldılar, 10 Kasım'da insanlar takabilseydi iyi olurdu)

SÇ- Yaşlanmanın iyi yanlarından birini söyle
EÇ- Herkes sana saygı gösteriyor, mahalledeki bütün ufaklıkların Erkan dedesiyim, bütün çocuklar beni dede diye seviyor bu da çok güzel

SÇ- kendi nikahını hatırlıyor musun
EÇ- çok net

SÇ- Pınar'ın nikahında mı daha çok heyecanlandın kendi nikahında mı ?
EÇ- Kesinlikle Pınar'ın nikahında, sağ kolum sürekli titriyordu, insanların elini sıkıyordum ama hissetmiyordum

SÇ- En yakın arkadaşın kim
EÇ- Annen..

babam beni ilk kez bu kadar şaşırttı, hiç beklemiyordum bu yanıtı, baktım bi müddet yüzüne, ne güzel dedim içimden, inşallah bende ileride eşime böyle söyletebilirim, onlar gerçekten hayat arkadaşı, biz de o yüzden bu kadar mutlu çocuklarız

daha hiç birşey sormadım, bu yanıtın üzerine ne sorabilirdim ki :)

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...